Επειδή διαβάζω ένα κάρο αστοχίες και αντιφατικές μπουρδολογίες -σε σχέση με την εισαγωγή στα πανεπιστήμια και τους βαθμούς και τις βάσεις και την ποιότητα των σπουδών και άλλα διάφορα…- από ανθρώπους που δεν έχουν μπει ποτέ μέσα σε ελληνικό πανεπιστήμιο, ούτε για να αγοράσουν τυρόπιτα, αναγκάζομαι να γράφω καλοκαιριάτικα μέσα στην ζέστη…
“Φέτος μου φαίνεται πιο επίκαιρο από πέρσι, που αναρτήθηκε …
?”
Λοιπόν, σημειώστε ορισμένα βασικά και θα ήθελα να τους δώσετε προσοχή και να προσπαθήσετε να τα καταλάβετε πρώτου σπεύσετε να διαφωνήσετε.
Τα ΑΕΙ μας πρέπει να μειώσουν δραστικά τον αριθμό των εισακτέων τους…
Χθες…
Συγκεκριμένα, στο πανεπιστημιακό τμήμα που διδάσκω τα τελευταία 14 χρόνια έχουμε λάβει στην γενική μας συνέλευση πολλές φορές την απόφαση και έχουμε εισηγηθεί επίσημα στο υπουργείο παιδείας την σημαντική μείωση των εισαγόμενων φοιτητών, ανά έτος. Είναι σαφέστατο πως δεν έχουμε επάρκεια υποδομών, πόρων, γραμματειακής κάλυψης και διδασκόντων.
Εργαζόμαστε με τριπλάσιο φόρτο από τον αντίστοιχο ενός ανάλογου ευρωπαϊκού πανεπιστημιακού τμήματος, με βάση όλα όσα γνωρίζω έχοντας ζήσει, σπουδάζοντας και διδάσκοντας και στο εξωτερικό…
Και όμως τα ευρωπαϊκά στάνταρντς καταφέρνουμε και συνεχίζουμε να τα κρατάμε, με νύχια και με δόντια…
Το Υπουργείο Παιδείας όμως, εδώ και χρόνια, αδιαφορεί και αντίθετα αυξάνει τους εισακτέους. Κωφεύει…
Και πληθωρίζει τις ανώτατες σπουδές, παντού…
Αυξάνοντας εισακτέους και τμήματα…
Τι σημαίνει αυτό;
Πρόσθετη επιβάρυνση των λίγων σε αριθμό διδασκόντων, λιγότερος διαθέσιμος χρόνος για έρευνα και δημοσιεύσεις και αναγκαστική συμπίεση της ποιότητας των σπουδών των φοιτητών μας…
Και ποιος ωφελείται;
Προσέξτε, τώρα, το ποιος ωφελείται…
Δεν είναι μόνον αυτός που νοικιάζει γκαρσονιέρες στους φοιτητές…
Δεν είναι μόνον ο ιδιοκτήτης της τοπικής καφετέριας…
Είναι και ο τοπικός βουλευτής που παίρνει ψηφαλάκια…
Αλλά είναι και ο ίδιος ο ΓΟΝΙΟΣ, φίλοι μου…
Ναι, αυτός που σήμερα απορεί και χλευάζει για τα “τριάρια” που θα μπουν στο πανεπιστήμιο…
Γιατί αν όλα τα πανεπιστημιακά μας τμήματα έκαναν αυτό που πραγματικά πρέπει – δηλαδή, σημαντική μείωση του αριθμού των εισακτέων τους- οι βάσεις ξαφνικά θα γινόντουσαν και καλά “απλησίαστες” στα μάτια του…
Έτσι, το “δημοκρατικό” δικαίωμα για πανεπιστημιακό πτυχίο στον γιόκα του που δεν κάνει για σπουδές θα του “το κλέβανε οι ελίτ”, βλέπεις ….
Και, φυσικά, θα έπρεπε και να μπει μετά και το χέρι στην τσέπη για δίδακτρα σε ιδιωτικές τεχνικές και επαγγελματικές σχολές…
Γιατί στην Ελλάδα όλοι θέλουν το “τσάμπα” βλέπετε, ακόμα και όταν το βρίζουν…
Και, “φυσικά”, από την μία όλοι το θέλουν το δημόσιο πανεπιστήμιο μας “λιμουζίνα” (στα 100 πρώτα στον πλανήτη, φυσικά…) αλλά την ίδια στιγμή το χρησιμοποιούν και σαν “ΚΤΕΛ του 60″…
Και “φυσικά” τα δημόσια πανεπιστήμια μας είναι όλα “για πέταμα”, αλλά όταν στέλνουμε για σπουδές στο εξωτερικό τα παιδιά μας κάθε φορά που ακουμπάμε τα δίδακτρα τους τα βρίζουμε για την “ανικανότητα” τους να μπουν σε κάποια καλή σχολή στην Ελλάδα…
Με δυο λόγια και για να μην τα πολυλογώ…
Αυτοί που την πληρώνουν αυτή την χρόνια στραβομάρα των “εισαγωγικών” και των “εισαγωγών” στα πανεπιστήμια μας είναι κυρίως δυο κατηγορίες ανθρώπων:
– Οι σοβαροί διδάσκοντες στα πανεπιστήμια μας, που συχνά καλούνται να υπερβούν την φυσιολογική λειτουργία και αντοχή ενός Ευρωπαίου πανεπιστημιακού και…
– Οι πιο ικανοί και ελπιδοφόροι φοιτητές μας…
Οι λοιποί, μια χαρά βολεύονται και ανόητα τα κροκοδείλια δάκρυα τους…
Και αυτοί που θα είχαν κάθε δίκιο να φωνάζουν απλά κάθονται και τους ακούν και απογοητεύονται κυρίως με την γκαβομάρα της κοινωνίας μας…
*** Ο Δρ. Χάρης Βλάδος είναι Λέκτορας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, στο αντικείμενο των «Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων», στο τμήμα Οικονομικών Επιστημών (Τέως Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Ανάπτυξης)
