- Κάθε οργανωσιακό σύστημα (επιχείρηση, στρατός, νοσοκομείο κλπ) έχει ΠΑΝΤΟΤΕ δομικούς περιορισμούς. Δεν μπορεί να “μεταμορφωθεί” αυτομάτως και σε βραχυχρόνια οπτική, όσο και να το επιθυμεί οποιοσδήποτε…
- Κάθε οργανωσιακό σύστημα έχει ΠΑΝΤΟΤΕ ένα σημείο “κορεσμού”, ένα “όριο αντοχής” το οποίο το ξεπερνά όταν “υπερφορτωθεί”. Από εκεί και πέρα η αποτελεσματικότητα του πέφτει δραστικά- συχνά με ασυγκράτητους ρυθμούς…
- Κάθε παρέμβαση, κατανοώντας τα παραπάνω, οφείλει να εστιάζει ΠΑΝΤΟΤΕ στην προσπάθεια αποφυγής του σημείου “κορεσμού” του συστήματος εξαιτίας της “υπερφόρτωσης” του. Όχι να τρέφει ψευδαισθήσεις για την δυνατότητα “μαγικής και στιγμιαίας μεταμόρφωσης” του συστήματος…
Βάλτε στην θέση του “οργανωσιακού συστήματος” το ΕΣΥ…
Και στην θέση της προσπάθειας αποφυγής του σημείου κορεσμού του συστήματος την άμεση αναγκαιότητα του εμβολιασμού…
Το νόημα σαφές εκτιμώ, χωρίς την ανάγκη πρόσθετων μελετών…
Τα λοιπά μου φαίνονται κοινοτυπίες και κούφια λόγια…
ΕΜΒΟΛΙΑΖΟΜΑΣΤΕ, ΔΑΤΣ ΟΛ…
*** Ο Δρ. Χάρης Βλάδος είναι Λέκτορας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, στο αντικείμενο των «Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων», στο τμήμα Οικονομικών Επιστημών (Τέως Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Ανάπτυξης)
