Ρε παιδιά, γιατί τόσο δύσκολο ;

Φιλελεύθερος δεν είναι αυτός που επιτρέπει στο οχτάχρονο παιδί του να κοιμάται, όποτε γουστάρει, έξω από το σπίτι…
Ούτε κι αυτός που επιβάλλει, φυσικά, σε ένα τριανταπεντάχρονο το χρώμα των παπουτσιών του…


Οικονομία είναι ... ΚΑΙ η εθνική άμυνα


Φιλελευθερισμός δεν σημαίνει “μπάτε σκύλοι”, επίσης…
Αλλά ούτε και το “σε έχω τηλεκατευθυνόμενο από το κράτος-πατερούλη”…
Ο πραγματικός φιλελευθερισμός δεν γουστάρει την μυωπική κερδοσκοπική ακράτεια, τα “διαβολομαζώματα”, πέραν του σεβασμού των δημοκρατικά κατοχυρωμένων “κανόνων του παιχνιδιού”…
Αλλά ούτε, φυσικά, και την επιβολή του “ενός κουστουμιού”, για όλους…
Ο φιλελευθερισμός δεν αδιαφορεί για τον πραγματικά αδύναμο…
Απλά, σιχαίνεται τον υποκριτή και τον τεμπέλη που ζει εις βάρος των υπολοίπων…
Ο φιλελευθερισμός, κυρίως, δεν είναι ποτέ άσκηση μικρόνοιας και δογματισμού…
Δεν αντέχει ούτε τον αυταρχισμό, αλλά ούτε και την πλαδαρότητα και την ατιμωρησία…
Φιλελευθερισμός σημαίνει, πρώτα από όλα, μέτρο: με ανοικτό ορίζοντα την αύξηση της ελευθερίας μας, στις υγιείς επιλογές μας…
Ευθύνη, ορθολογισμός, ψυχραιμία, συμπάθεια και αξιοκρατία…
Απλά…


Η πρόληψη η πραγματική θέλει κουράγιο ...


Γιατί τόσο δύσκολο, ρε γαμώτο;
Γιατί αφήνετε να σας παραμυθιάζουν και να κακοποιούν ασύστολα την έννοια του φιλελευθερισμού;
Και για πόσο ακόμα μπορούμε να το αντέξουμε αυτό, ως κοινωνία;


*** Ο Δρ. Χάρης Βλάδος είναι Λέκτορας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, στο αντικείμενο των «Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων», στο τμήμα Οικονομικών Επιστημών (Τέως Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Ανάπτυξης)






pluralismos

pluralismos