Διαφάνεια

Συχνά περνά μια σκέψη απ’ το μυαλό μου
Μήπως ζητάω πολλά απ’ τους ανθρώπους;

Κι ύστερα σκέφτομαι ότι δεν ζήτησα ποτέ πολλά
Παρά μια λέξη
Δύσκολη

Διαφάνεια

Μόνο αυτό ήθελα πάντα

Μα ακόμη κι ένα να ζητάς
Δεν θα το έχεις
Αν είναι τόσο δύσκολο,
Προκλητικό

Γιατί, τι είναι πιο εύκολο
απ’ το να κρύψεις, να πεις ψέματα

Και να ξεχάσεις να λες πάντα την αλήθεια,
να είσαι καθαρός και να γυαλίζεις

Έτσι, θάβεις κομμάτια του ευατού σου
στις σκιές

Εκεί που όλα είναι πιο εύκολα
και πιο θαμπά

Και έπειτα με ψέματα,
με άσχημα μπαλώματα καλύπτεις
αυτά που χάθηκαν στο μαύρο
και δεν τα αποκαλύπτεις

Δεν θέλω το θολό τοπίο κανενός

Αυτό με τρομάζει πιο πολύ
Από έναν ξεκάθαρα άσχημο, μελαγχολικό
γυμνό και σκοτεινό τόπο

Μην κρύβεσαι σε αόριστα, ακαθόριστα περιγράμματα
Θέλω να βλέπω τον σαφή σου σκελετό, όπως κι αν είναι

Αυτό μόνο ζητώ

Είναι πολύ;