πάνε μέρες τώρα
που φαντασιώνομαι
το ελκυστικό
διαγαλαξιακό μυαλό σου

αγγίζομαι και μόνο στην ιδέα
της αστρικής μας επαφής

γουστάρω που
απορροφάς το φως
φανταχτερών αστερισμών
λες και είσαι ετερόφωτος πλανήτης

δανείζεσαι τα χρώματά τους
για να διευρύνεις το δικό σου φάσμα

και θέλω να μαθαίνω
από εσένα

και θέλω να μαθαίνεις
από εμένα

πάνε μέρες τώρα
που βρίσκομαι ήδη στις φλέβες σου

σαν τη φθορίζουσα ομίχλη
που απλώνεται τα μεσάνυχτα στην πόλη

σαν τις ναρκωτικές ουσίες
που κυλούν στο αίμα σου

σαν το αλκοόλ
που καλύπτει τα δόντια σου

που τραβούν επίμονα
τη σάρκα των χειλιών σου

και προσεγγίζω τον πυρήνα σου
για να αγγίξω το δικό σου φως

διαταράσσω την ενέργειά σου
που εκτινάσσεται στο σύμπαν

και κάπως έτσι
κάνουμε επιτέλους επαφή

και
κάπως έτσι

σε ξεκουράζω
από το ξένο φως προσωρινά

Δήμητρα Φουρκαλίδου (για περισσότερες δημιουργίες της πατήστε ΕΔΩ)