Σε ένα πρόσφατο δημοσίευμα του στην Καθημερινή , ο υπουργός Ανάπτυξης κος Παπαδημητρίου απαντά σε ένα δημοσίευμα της κ. Μπακογιάννη, επίσης στην Καθημερινή, στο οποίο υποστήριζε πως «Η υψηλή φορολόγηση υπονομεύει την ανάπτυξη».
Ο υπουργός εκτιμά πως αυτή η άποψη στερείται της αναγκαίας τεκμηρίωσης,
που ούτως ή άλλως επιβάλλει ο θεσμικός της ρόλος ως εκπροσώπου της Ν.Δ.
Αμ δε, όμως…
δρ Χάρης Βλάδος
Τομέας Ανάπτυξης Νέας Δημοκρατίας
Απάντηση στον Υπουργό Ανάπτυξης κ.Παπαδημητρίου
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, 22/01/2017
Αλλά ας εξετάσουμε μερικούς ισχυρισμούς του κ. Παπαδημητρίου, κάπως εκτενέστερα.
- Ο κ. Παπαδημητρίου ισχυρίζεται, εκκινώντας, πως: «Τα οικονομικά, ή ορθότερα η πολιτική οικονομία, δεν είναι μία ακριβής επιστήμη. Ακριβώς γιατί είναι μια κοινωνική επιστήμη είναι αδύνατο να υπολογίσει επακριβώς όλες τις παραμέτρους που καθορίζουν την οικονομική εξέλιξη. Ιδιαίτερα σε περιόδους ανωμαλίας και κρίσης, η αδυναμία αυτή κορυφώνεται, εξ ου και η πληθώρα λαθών, εσφαλμένων επιλογών πολιτικής και η αστοχία προβλέψεων αναλυτών και διεθνών οργανισμών». Αγαπητέ κ. Παπαδημητρίου, η αντίληψη σας περί «ακριβούς επιστήμης» είναι μάλλον ασπόνδυλη, ενοχλητικά «απολογητική» και μεθοδολογικά υποχωρητική. Ξέρετε, η οικονομική επιστήμη μπορεί και καταφέρνει, στην πράξη, να υπολογίζει τις παραμέτρους που καθορίζουν την οικονομική εξέλιξη: Αυτή είναι η δουλειά της και, μάλιστα, αυτό το έχει καταφέρει κατά τα φαινόμενα πολύ καλά τα 250 χρόνια, περίπου, που υφίσταται ως επιστημονικός τομέας. Δεν είναι αναμάσημα «δογματισμών», ούτε ποικιλία από «μαγικά μαντζούνια». Βαθύτερα, ο κύριος ρόλος της είναι να δείχνει την σωστή κατεύθυνση και να αρνείται την λανθασμένη, σε όρους άρθρωσης οικονομικής πολιτικής. Όπως ακριβώς και η ιατρική, κάνει διαγνώσεις, προτείνει θεραπείες και ελέγχει τα αποτελέσματα τους. Ως επιστήμη. Η μεγάλη και πρωτοφανής ευημερία άλλωστε, σε παγκόσμιο επίπεδο, τις τελευταίες δεκαετίες μην νομίζετε πως είναι ασυνάρτητη με την πρόοδο της ίδιας της οικονομικής επιστήμης. Και ας μην την θεωρείτε, εσείς, «ακριβή επιστήμη». Άραγε, και την ιατρική την θεωρείτε, εσείς, «ακριβή επιστήμη»; Μάλλον όχι, ε;
- Βασική αρχή και της ιατρικής και της οικονομικής επιστήμης είναι η θεμελίωση τους σε βάσιμες επιστημονικές υποθέσεις που οδηγούν σε ολοκληρωμένες διαγνώσεις. Και, κυρίως, και οι δυο βασίζονται στα δεδομένα της εμπειρικής πραγματικότητας. Μας λέει ο κ. Παπαδημητρίου στο άρθρο του πως «Οι εμπειρικές μελέτες που επικαλείται η κ. Μπακογιάννη για την αναπτυξιακή σημασία της μείωσης της φορολογίας των επιχειρήσεων είναι η εξής μία της Fed…». Όχι, λοιπόν, δεν είναι μία κ. Παπαδημητρίου. Υπάρχει μια τεράστια ποικιλία μελετών, με πλήθος εμπειρικών δεδομένων και ελέγχων, που δείχνουν πως η μακροοικονομική πολιτική αναμφίβολα επηρεάζει άμεσα και βραχυπρόθεσμα τον κόσμο των επιχειρήσεων και την δυναμική της ανάπτυξης. Και αυτό μέσα από μια ποικιλία μέσων πολιτικής: Είτε μέσω της νομισματικής πολιτικής και, ειδικότερα, των επιτοκίων , είτε μέσω της φορολογίας είτε μέσω της εμπέδωσης κλίματος σταθερότητας ή όχι . Ειδικότερα, καθίσταται σαφές, από αρκετές συστηματικές μελέτες, πως η επίδραση των φόρων στην οικονομική μεγέθυνση είναι σταθερά αρνητική, ειδικά στις περιπτώσεις όπου η αύξηση των φόρων δεν γίνεται στο πλαίσιο προληπτικής εξομάλυνσης των διακυμάνσεων της οικονομίας, αλλά για τη θεραπεία κληρονομημένων προβλημάτων όπως είναι τα ελλείμματα του κυβερνητικού προϋπολογισμού . Αυτό σημαίνει, απλά, πως ένα κατάλληλο πρόγραμμα εξόδου από την κρίση πρέπει να εστιάζεται, πρωταρχικά, στη μείωση των δαπανών και όχι στην αλόγιστη φορολογική επιβάρυνση. Και γι’ αυτό το λόγο, η πολιτική μείωσης των δημοσίων δαπανών της Νέας Δημοκρατίας υπήρξε επιτυχέστερη, έναντι της πρακτικής της καλπάζουσας αύξησης των φόρων της σημερινής κυβέρνησης. Αυτά λοιπόν για την σχέση φορολογίας και ανάπτυξης. Αντίθετα από όσα ισχυρίζεστε, σπάνια βρίσκει κανείς στην σχετική διεθνή βιβλιογραφία περιπτώσεις όπου η υπερ-φορολόγηση -την οποία επιλέγει και ασκεί η κυβέρνηση σας- εμφανίζεται ως ικανή να φέρει οποιαδήποτε θετική αναπτυξιακή επίπτωση. Για να μην πούμε, δηλαδή, καμία…
- Ο κ. Παπαδημητρίου, στην συνέχεια του άρθρου του, επικαλείται και τις διαπιστώσεις του ΟΟΣΑ πως: «Περαιτέρω, ένα υψηλότερο επίπεδο φορολογικής επιβάρυνσης από τη χώρα υποδοχής θα μπορούσε σε γενικές γραμμές να είναι αποδεκτό από τους επενδυτές, εάν η χώρα προσφέρει ελκυστικές συνθήκες επιχειρηματικής δράσης, ένα σταθερό μακροοικονομικό πλαίσιο, ένα σταθερό περιβάλλον φορολογικής πολιτικής, κράτος δικαίου, ένα καλά εκπαιδευμένο εργατικό δυναμικό, την ασφάλεια των κανονισμών και συστήματα αποτελεσματικής προώθησης επενδύσεων». Και συμπληρώνει: «Αυτά, δηλαδή, για τα οποία αγωνίζεται η σημερινή κυβέρνηση και τα πρώτα αποτελέσματα των οποίων βλέπουμε στις τελευταίες θετικές οικονομικές επιδόσεις της χώρας». Χωρίς ιδιαίτερη διάθεση ειρωνείας, θα θέλαμε να ερωτήσουμε τον κ. Παπαδημητρίου, αν αυτό που βλέπουμε στην πραγματικότητα είναι ο «αγώνας» της σημερινής κυβέρνησης για την επίτευξη των ανωτέρω, τι θα ήταν, άραγε, ο πόλεμος της εναντίον τους; Πού είδε τις ελκυστικές συνθήκες επιχειρηματικής δράσης; Το σταθερό μακροοικονομικό πλαίσιο; Το σταθερό περιβάλλον φορολογικής πολιτικής; Το κράτος δικαίου; Την ασφάλεια των κανονισμών και τα συστήματα αποτελεσματικής προώθησης επενδύσεων; Και πού είδε θετικές οικονομικές επιδόσεις της χώρας μας; Στον μακάριο ύπνο του; Μήπως, τελικά, δεν έχει ενημερωθεί πως η παράταξη του κυβερνά, ήδη 2 χρόνια; Απορούμε…
- Ο κ. Παπαδημητρίου φαίνεται, επίσης, να διατηρεί την λανθασμένη εντύπωση πως στην ΝΔ αντιλαμβανόμαστε την κρίση της οικονομίας και της κοινωνίας μας με επιφανειακό τρόπο. Γράφει, συγκεκριμένα: «Ο λόγος που η κ. Μπακογιάννη και η Ν.Δ εστιάζουν την πολιτική τους στη μείωση της φορολογίας και ισόποσα των κρατικών δαπανών ως σωτήρια λύση στην κρίση της ελληνικής οικονομίας είναι επειδή τη θεωρούν μια απλή, φυσιολογική κρίση του ελληνικού Δημοσίου που αντιμετωπίζεται με το συμβατικό μέσο της μείωσης του μεγέθους του κράτους» Εντελώς αντίθετα, όμως, κ. Παπαδημητρίου εμείς στην ΝΔ έχουμε πολύ καλά κατανοήσει πως η παρούσα κρίση του εθνικού κοινωνικοοικονομικού μας συστήματος είναι πολυσύνθετη: Συντίθεται από πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές, πολιτισμικές, συμβολικές, ηθικές και αξιακές συνιστώσες και συστατικές δυναμικές. Είναι πολύπλοκη και αναπόδραστα δομική . Και για αυτό προτείνουμε μια ειρηνική επανάσταση, έναν ριζικό αναπροσανατολισμό. Μακριά από τον πελατειακό κρατισμό και τους κομματικούς στρατούς του. Όχι με ξεθυμασμένες και εμπράκτως αποδεδειγμένες ατελέσφορες συνταγές, που πλασάρονται ως «προοδευτικές»…
Σχεδιάζουμε και αντιπροτείνουμε, συγκεκριμένα, ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο μεταρρυθμίσεων που θα επιτρέψει τον διαρθρωτικό-δομικό εκσυγχρονισμό της οικονομίας και κοινωνίας μας. Και αυτός μπορεί να προέλθει μονάχα μέσα από μια συνεπή, συνεκτική και σταθερή διαρθρωτική πολιτική, μέσα από ένα συνεκτικό σχέδιο μεταρρυθμίσεων, με σκοπό την ανάδυση ενός νέου βιώσιμου μοντέλου ανάπτυξης για την οικονομία και την κοινωνία μας.
Προτείνουμε, εντελώς αντίθετα από όσα εσείς υλοποιείτε, ένα νέο δρόμο που θα απελευθερώνει το δημιουργικό δυναμικό της κοινωνίας μας. Θα απενοχοποιεί και θα ελαφραίνει την επιχειρηματικότητα από συντριπτικά βάρη.
Θα ενθαρρύνει τον υγιή ανταγωνισμό και την παραγωγική προσπάθεια.
Θα στηρίζει την καινοτομία και την εξωστρέφεια της οικονομίας μας.
Θα νοικοκυρεύει τον κρατικό μηχανισμό και θα ενισχύει την αξιοκρατία στο εσωτερικό του.
Μακριά από λαϊκισμούς, ψευδαισθήσεις, αυταπάτες, αποτυχημένα τσιτάτα και ιδεολογικές «αυτο-αθωώσεις».
Χωρίς αυτοκαταστροφικές καθυστερήσεις και υπεκφυγές…
Για αυτό, εάν όντως επιθυμείτε και εσείς μια σύγχρονη Ευρωπαϊκή Ελλάδα,
«πάρτε το αλλιώς, όσο προλαβαίνουμε…»…
