Μια ροζ κηλίδα επάνω στη φωτογραφία που βγάλαμε οι δυο μας Φουσκάλα αχνού κόκκινου φωτός που ξεγελά το βλέμμα Και η ομορφιά ή η ασχήμια της αμφίβολη Αμφίβολος και ο χρόνος που δεν μας λυπάται Εκεί, ανάμεσα σε αχτίδες φωτός στενά σοκάκια, πλακάκια και κάγκελα βρήκαμε τη δική μας απόχρωση Και εκεί, ψυχή μου, σε αγάπησα Τότε