Όταν η γη ΔΕΝ θα είναι πλέον κατοικήσιμη (πιο σύντομα από ό, τι νομίζετε) μέρος 1ο
Το άγχος σας, για την υπερθέρμανση του πλανήτη και την Κλιματική Αλλαγή γενικότερα, κυριαρχείται από τους φόβους για την άνοδο της στάθμης της θάλασσας; Μόλις ξύσατε απλά την επιφάνεια όλων των τρομακτικών πιθανοτήτων που μπορεί να συμβούν σύντομα, δηλαδή κατά τη διάρκεια της ζωής ενός σημερινού εφήβου.
Και όμως, οι παραφουσκωμένες θάλασσες – και, κατά συνέπεια, οι πόλεις που πρόκειται να πνιγούν – έχουν κυριαρχήσει στην εικόνα που έχουμε για τον πλανήτη που υπερθερμαίνεται. Και, έτσι, έχουν κατακλύσει τις κρίσεις πανικού που μας πιάνουν σχετικά με την κλιματική αλλαγή και τις σκέψεις μας σχετικά με τις κλιματικές απειλές, διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα που βιώνουμε. Η στάθμη του νερού, η οποία συνεχώς ανεβαίνει είναι, όντως, πολύ κακός οιωνός. Αλλά η εγκατάλειψη της ακτογραμμής δεν θα είναι η λύση που θα μας σώσει.
Επιμέλεια: Δήμητρα Φουρκαλίδου – pluralismos.com
Πηγή: New York Magazine
Με την απουσία ενός δραστικού τρόπου με τον οποίο οι δισεκατομμύρια άνθρωποι του πλανήτη θα προσαρμόσουν τη ζωή τους στα νέα δεδομένα, με στόχο να μην γίνει χειρότερη η παρούσα κατάσταση. Τμήματα της Γης πιθανότατα θα μετατραπούν σε ακατοίκητα, ενώ άλλα μέρη θα είναι τρομακτικά αφιλόξενα, μόλις φτάσουμε στο τέλος αυτού του αιώνα.
Ούτως ή άλλως, δεν είναι εύκολο να κατανοήσουμε το εύρος των αποτελεσμάτων που θα αποφέρει η κλιματική αλλαγή.
Τον περασμένο χειμώνα, μια σειρά από ημέρες με 60 και 70 βαθμούς παραπάνω από ό, τι το φυσιολογικό, «έψησε» τον Βόρειο Πόλο, αποφέροντας τήξη του μόνιμου στρώματος πάγου που περικλείει το «θησαυροφυλάκιο σπόρων». Το «θησαυροφυλάκιο σπόρων» Σβάλμπαρντ της Νορβηγίας αποτελεί μια παγκόσμια τράπεζα τροφίμων που ονομάζεται “Doomsday”. Έχει σχεδιαστεί για να διασφαλίσει ότι η γεωργία μας θα επιζήσει οποιασδήποτε καταστροφής. Κι όμως η “Doomsday” φαίνεται να έχει πλημμυρίσει από λιωμένο πάγο σε λιγότερο από δέκα χρόνια μετά την κατασκευή της.
Το θησαυροφυλάκιο “Doomsday” είναι μια χαρά, τουλάχιστον προς το παρόν
Η δομή του έχει ασφαλιστεί και οι σπόροι είναι ασφαλείς
Μέχρι πρόσφατα, ο παγετός δεν αποτελούσε βασικό μέλημα των επιστημόνων του κλίματος, διότι, ήταν απλώς χώμα που έμεινε μόνιμα παγωμένο. Όμως, κατ’ ουσίαν, στον πάγο της Αρκτικής βρίσκονται θαμμένοι 1,8 τρισεκατομμύρια τόνοι άνθρακα, δηλαδή διπλάσια ποσότητα άνθρακα από τη αυτήν που καταστρέφει σήμερα την ατμόσφαιρα του πλανήτη. Με το λιώσιμο των πάγων, λοιπόν, δεν θα πλημμυρίσουμε απλά. Αλλά θα απελευθερώσουμε τόνους άνθρακα στην ατμόσφαιρα, η μετατροπή των οποίων σε αέριο θα πολλαπλασιάσει την ισχύ της θέρμανσης επί 86.
Υπάρχουν σχεδόν καθημερινά στον Τύπο ανησυχητικές ιστορίες, όπως τα πρόσφατα δορυφορικά δεδομένα. Που δείχνουν τον πλανήτη, από το 1998 και μετά, να υπερθερμαίνεται δύο φορές πιο γρήγορα από ό, τι πιστεύουν οι επιστήμονες. Ή η είδηση για την Ανταρκτική, από τον περασμένο Μάιο, ότι μια ρωγμή σε παγόβουνο έφτασε τα 11 μίλια μέσα σε έξι μέρες. Το σπάσιμο απέχει αυτόν τον μήνα μόλις τρία μίλια από το σημείο που τελειώνει το παγόβουνο! Ενώ αυτήν την στιγμή που διαβάζετε το άρθρο, μπορεί η ρωγμή να έχει ήδη φτάσει στην επιφάνεια του νερού. Σύντομα, λοιπόν, ένα από τα μεγαλύτερα παγόβουνα που υπήρξε ποτέ, θα καταστραφεί! Θα γίνει ένα με την θάλασσα, μια διαδικασία που είναι γνωστή ποιητικά ως «γέννηση».
Όσο καλά ενημερωμένοι κι αν είστε, σίγουρα δεν είστε αρκετά ανήσυχοι.
Τις τελευταίες δεκαετίες, ο πολιτισμός και η τέχνη μας έχει κατακλυστεί από ταινίες ζόμπι και δυστοπίες όπως το Mad Max. Αυτό, ίσως, είναι το συλλογικό αποτέλεσμα του κλιματικού άγχους μας. Και όμως όταν πρόκειται για την πρόβλεψη των κινδύνων που έρχονται από την υπερθέρμανση του πλανήτη, «υποφέρουμε» από μια απίστευτη αποτυχία φαντασίας.
Οι λόγοι γι ‘αυτό είναι πολλοί.
Ένας από αυτούς είναι η γλώσσα των επιστημονικών πιθανοτήτων. Την γλώσσα των επιστημονικών πιθανοτήτων που κάποτε ο κλιματολόγος James Hansen χαρακτήρισε ως γλώσσα με «επιστημονική επιφυλακτικότητα». Ο Hansen ήθελα να τονίσει το γεγονός ότι οι επιστήμονες δεν μπόρεσαν να γνωστοποιήσουν το πόσο τρομερή είναι η απειλή της κλιματικής αλλαγής.
Άλλοι λόγοι είναι ο τρόπος με τον οποίο υποθέτουμε ότι η αλλαγή του κλίματος θα πλήξει πολλούς αλλά όχι όλους. Καθώς και το αφηρημένο νόημα των αριθμών που παραθέτουν οι έρευνες και οι δημοσιογράφοι (π.χ. 1,8 τρισ. τόνοι άνθρακα θα απελευθερωθούν στην ατμόσφαιρα). Η δυσφορία που προκαλείται σε όλους μας όταν χρειάζεται να εξετάσουμε ένα πρόβλημα που είναι πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να επιλυθεί. Και τέλος, η εντελώς ακατανόητη κλίμακα αυτού του προβλήματος, η οποία ισοδυναμεί με την προοπτική της εξόντωσής μας. Η αποστροφή για το ζήτημα αυτό, προκύπτει από αυτόν το φόβο, και αποτελεί, εν τέλει, μια μορφή άρνησης.
Επιστημονική Επιφυλακτικότητα, Επιστημονική Φαντασία και Επιστήμη
Μεταξύ της επιστημονικής επιφυλακτικότητας και της επιστημονικής φαντασίας είναι η ίδια η επιστήμη. Το παρόν άρθρο, και όσα ακολουθήσουν στο pluralismos.gr, είναι το αποτέλεσμα δεκάδων συνεντεύξεων του nymag.com. Συνεντεύξεων του με κλιματολόγους και ερευνητές σε συναφείς τομείς και αντικατοπτρίζει εκατοντάδες επιστημονικές εργασίες σχετικά με την κλιματική αλλαγή. Αυτό που θέτει η παρούσα σειρά άρθρων δεν είναι μια σειρά από προβλέψεις για το τι θα συμβεί. Αλλά είναι μια προειδοποίηση, ότι αυτό που θα συμβεί, θα καθοριστεί σε μεγάλο βαθμό από την ανθρώπινη αντίδραση. Είναι ένα πορτρέτο της κατάστασης που δείχνει προς τα που θα κατευθυνθεί ο πλανήτης μέσα από την απουσία επιθετικής δράσης.