Το γνωρίζατε ότι ο Φρόυντ πέθανε (σαν σήμερα το 1939) με υποβοηθούμενη ευθανασία;
«Υποσχέσου μου ότι όταν έρθει η ώρα, δεν θα τους αφήσεις να με βασανίσουν χωρίς λόγο»
είπε ο Φρόυντ στον προσωπικό του γιατρό Max Schur.
Και όταν ήρθε η ώρα, ο γιατρός τήρησε την υπόσχεσή του και έκανε το καθήκον του.
Σαν σήμερα, στις 23 Σεπτεμβρίου του έτους 1939, ο Sigmund Freud, Πατέρας της Ψυχανάλυσης, αλλά και πατέρας των: Mathilde, Jean-Martin, Oliver, Ernst Ludwig, Sophie και Anna,καθώς και σύζυγος της Martha Bernays, πέθανε ύστερα από τη δεύτερη θανατηφόρα δόση μορφίνης που έλαβε από τον χαρισματικό ιατρό του, τον Max Schur.
Είχε προλάβει να ζήσει τον θάνατο στο πρόσωπο των γονιών, των αδελφών, των παιδιών του, υπέστη την αμφισβήτηση, την προδοσία, τον φθόνο, αλλά έζησε και τον Έρωτα, την αποδοχή, την αναγνώριση, διασκέδασε την περιέργεια, πρόλαβε να απαντήσει αρκετά από τα ερωτήματα που έθεσε στον εαυτό του, μα το κυριότερο, έθεσε κάποια που δεν έχουν απάντηση και συμβιβάστηκε με αυτό.
Δε μπορώ να φανταστώ το σθένος και την αγάπη που χρειάστηκε ο Schur για να του χορηγήσει τις δύο μοιραίες δόσεις μορφίνης. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να πειστεί κάποιος ότι μια ισχυρή διάνοια όπως ο Freud, έφτασε στο τέλος. Ακόμη χειρότερα, πως ο πόνος μπορεί να σε οδηγήσει να προτιμήσεις τον Θάνατο, ως δημιουργική διέξοδο.
Ο Freud διατήρησε τη διαύγειά του ως το τέλος. Οι ψυχικές του λειτουργίες πάλλονταν, ενώ το σώμα του υπέφερε και πλησίαζε στον μαρασμό. Ο Schur έκανε μια πράξη υπέρβασης αλλά και αγάπης. Κατά μία έννοια, ο θάνατος, περιτύλιξε τη Δημιουργικότητα του Freud και έκανε το μοναδικό του καθήκον, τον τελείωσε.
Όπως άλλωστε είχε πει και ο ιατρός του, ο Max Schur, στο βιβλίο “Freud: Living and Dying”, Τhe problem of life & death cannot be separated. Μια τέτοια μέρα, είναι καλό να θυμηθεί κάποιος τον Schur, περισσότερο από τον Freud.
Ειρήνη Αγαπηδάκη
