Γαλάζιο καταφύγιο

Κλείδωσα τον χρόνο
στο μικρό γαλάζιο κουτί
που μου χάρησες


Μου είχες πει
πως είναι μπιζουτιέρα
Μα δεν σε πίστεψα…

Για μένα ήταν κάτι παραπάνω

Φύλαξα εκεί τις μνήμες της κοινής ζωής μας:

όσα μας έδωσαν χαρά (να τα κρατήσουμε ζεστά)
όσα μας πλήγωσαν (να μην τα επαναλάβουμε)
και όσα υποσχεθήκαμε ο ένας στον άλλο
(να τα υλοποιήσουμε μαζί)

Και αυτό το κουτί
μού θύμισε την καρδιά μου
και η καρδιά μου
θύμιζε το κουτί

Γεμάτη αναμνήσεις και πάθος
γεμάτη «εσύ»
Προστάζει και προσμονεί
να είμαι το καταφύγιό σου

Καταφύγιο «όσων πέρασαν» (της Λάχεσις),
«όσων ζούμε τώρα» (της Κλωθού) και «όσων θα έρθουν» (της Ατρόπου)

Σαν το μικρό γαλάζιο κουτί που μου χάρισες